“Internationaal komen er steeds meer duurzame wijken, waar burgers en bedrijven alleen of samen energie produceren, met elkaar delen, waarbij ze het samen opslaan en ook alle restwarmte weer gebruiken. Soms zijn die wijken zelfs energiepositief: ze produceren meer energie dan ze gebruiken. Dat kunnen wij ook”, dat zegt Annelies Huygen. Zij is hoogleraar Ordening Energiemarkten aan de UU, werkt ook bij TNO en is lid van de Versnellingsdialoog, de interne adviesraad van het NKP.

Ze is gepromoveerd op de liberalisering van de elektriciteitssector, maar stapte zes jaar geleden over op het onderwerp warmte. Annelies: “Ik zag steeds vaker plannen om restwarmte van de industrie naar de wijken te brengen. Het zit in mijn aard om dan meteen te denken: ‘Als je wijken wilt verwarmen, is dit dan de beste manier? Is die oplossing aantrekkelijk voor de consument? Kan de industrie er voor zorgen dat ze geen restwarmte meer heeft of deze zelf hergebruikt?’ Want met restwarmte van de industrie maak je mensen afhankelijk, veelal van fossiele processen. 

Op naar een duurzaam energiesysteem

Dat het anders en beter kan, daar is Annelies van overtuigd. In haar dagelijks werk doet ze onderzoek, vooral naar goede voorbeelden in het buitenland. Die kennis probeert ze naar Nederland te brengen. Ze voert veel gesprekken en geeft ze advies aan warmteprojecten. Recent zat ze in het Expertteam Energiesysteem 2050 en schreef ze mee aan het advies in opdracht van minister Jetten. “We hebben terug geredeneerd vanuit een duurzaam energiesysteem in 2050 naar de stappen die daar nu voor nodig zijn”, vertelt Annelies. “Vorig jaar is het rapport uitgebracht en we hebben er veel positieve reacties op gekregen. Het is fijn dat er een stuk ligt waarin je beschrijft hoe je denkt dat de energietransitie kan verlopen.”
 

Energie delen

“Tegelijkertijd zie je dat de regels nu nog een enorme belemmering vormen voor de transitie in de wijken”, vervolgt ze. “En hoe verschrikkelijk moeilijk het in Nederland is om het te veranderen. Neem energie delen; dat moet van de EU, kan al in België, maar komt er hier niet door. Het belang van de consument en van innovatie is niet leidend. Ik praat veel met allerlei betrokkenen, ik vind het leuk om mijn visie en kennis te delen op bijeenkomsten en in klankbordgroepen. Ik breng mensen graag bij elkaar, zoals ook het Nationaal Klimaat Platform dat doet, bijvoorbeeld op De Top van Onderop."

"Ik draag op die manier graag bij aan de versnelling van de energietransitie. Al voel ik me soms als een grammofoonplaat die op hetzelfde punt blijft hangen.”