Recycling van reststromen uit het stedelijk gebied kan een extra inkomstenbron vormen voor het landelijk gebied en tegelijkertijd het verbruik van kunstmest terugdringen.

De cöoperatie Agricycling heeft dit helemaal uitgewerkt.

Het gaat om de bodem

De boer kan zijn landbouwgrond benutten om diverse afvalstromen te verwerken tot compost. De boer is eigenaar van de bodem, en dus ook van de waarde daarvan als recyclend vermogen. Die positie in de keten verdient dus bescherming door de overheid, want er zijn (commerciële) kapers op de kust, elders in de keten. Er moeten regels komen voor de bodem-voedingsstoffen die in het huidige systeem wegvloeien als afval.

Oude regels ongeschikt

‘Oude regels’ zijn vaak niet geschikt voor innovatie, die moeten meer ruimte bieden. Economische prikkels moeten gekoppeld zijn aan  de kwaliteit van de bodem (dat wil de overheid toch ook?), niet alleen  aan de producten die daar vandaan komen. Er is nog wel kennisvergaring nodig, in samenwerking met de wetenschap en overheid.  Belangrijk is de bundeling van krachten door boeren die hiervoor gaan. Er is ook meer financiering nodig voor dit soort ‘systeeminnovaties’. Maar de verwaarding van reststromen moet niet afhankelijk worden van subsidies.